Kategori: Aile Fotoğrafı

İnsanın ilk hali sevgidir. Kim yeni doğmuş bir bebeği sevmez ki!   Yer: Ankara / Mart 2016  

Ekin’e CAN…CANIMIZ… CANPAREMİZ… En masum bedene giydirilmiş meleğimiz. Birbirimizi gördüğümüz yeni bir yüzümüz. Hayat ağacında en taze dalımız, kökümüz, can suyumuz. Yeni tattığımız, hiç bilmediğimiz duygumuz. Varlığına şükrettiğimiz mutluluğumuz. Kızımız. İnsan doğumu ile beraber getiriyor …

İyi dostlar biriktirdim, hepsi ailem oldu   Budapeşte  

Ve gün gelir bütün duygular azalır. Endişe azalır, kuşku azalır, yalnızlık azalır, özlem azalır,  sevmek azalır…. İnsan çoğalır. Yansımalarını bulur, aynaya bakar, geçmişe bakar, geleceğe bakar…. İçinden bir yol bulur yine kendine Kendiyle buluşur her …

Sonlanan her şeye bir parça hüzünlenirim aslında. Okulun, tatilin, mevsimlerin son günleri, heyecanla izlediğimiz bir filmin son sahnesi, bir iş yerinde geçirilen son paylaşımlar, final sahneleri, vedalar… 31 Aralık da yeni bir yılın başlangıcından çok …

Bakıyorum. Her kapıdan ben çıkıyorum. Dantelli çoraplarım, Kırmızı rugan ayakkabılarım, Upuzun kurdeleli saçlarım ve hasır şapkam. Her kapıdan çocukluğum çıkıyor. Bir bayram sabahı heyecanı ile çarpan kalbim, Gülen gözlerim….  

  Büyükannemin anlattıklarına göre falanca evlendiğinde, filanca öldüğünde, ekinler kalktığında, Atatürk’ün öldüğü günün ertesi gün … vs.   Bir Kasım günü ceviz yaprakları düşerken doğmuş annem.  Ailenin beşinci çocuğu, dördüncü kızı ve son tanesi… Çanakkale savaşında …

            Sanki dünya, ölünün başucunda açık kalmış bir radyo. Gidenler / Cahit Zarifoğlu Yer: Çamlıdere / 2014