Nokta Noktam (I)

Nokta Noktam (I)

Dün bir dosttan
Uzun bir mektup aldım.
Beni anlatmış sana,
Ve sen ona,
“Unuttum artık onu! ” demişsin.
Hem bu sözü gülerek,
Medar-ı iftiharla söylemişsin
Unutamazsın!
Nokta noktam
Unutamazsın!
Çünkü inan,
Unutmak için,
Önce unutulmak gerek,
Oysaki sen,
Hala bende esen,
Eski kavak yelisin.
Unutamazsın..
Kan değil, tüküremezsin,
Ruj değil, silemezsin,
Dişi dudaklarına, dişlerimle yazdığım,
iki heceli adı..
Unutamazsın..
Seninle biz,
Hala bir kabukta,
İki badem içi gibiyiz.
Baharsın, kokacaksın..
Güneşsin, yakacaksın,
Sabah yatağım kadar rüya dolu.
Sabah yatağım kadar sıcaksın..
Unutamam, unutamazsın
Şimdilik bu kadar..
Öbür mektuba,
Daha diyeceklerim var.
Gücenme sakın,
Darılma bana,
Ankara günlerinin bembeyaz ufkundan,
Binlerce selam sana…

Rıza Polat AKKOYUNLU

Yer: Eymir Gölü Nisan 2014

(Babamın şiir defterinden) 

64

No Responses

Write a response