Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın,
Üst katında çocukluğum…
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
Limanı olanın, aşkı olmaz ki bayım!
Allah’la samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım.
Hayır !
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım.
Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı,
Tesbih tanelerim bitse göz yaşlarım…
Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allahını bilirim bayım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca !
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı,
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı…
Ben acılarımın başını,
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim.
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin!
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım.
Süt içtim acım hafiflesin diye
Çikolata yedim bir köşeye çekilip;
Zehrimi alsın diye
Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz
İlahiler öğrendim.
Siz, zehir nedir bilmezsiniz;
Zehir aşkı bilir oysa bayım!
Ben işte miraç gecelerinde,
Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım.
Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım.
Uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin,
Bir şiir aradım.
Geçen üç yıl boyunca,
Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım.
Ülkem olmayan ülkemi
Kayboluşumu aradım…
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Bir ters, bir yüz kazaklar ördüm
Haroşa bir hayat bırakmak için.
Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Kimi gün öylesine yalnızdım,
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır,
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım!
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı…
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım.
Kendimin ucunu, kenar mahallelere taşıdım.
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orada durun bayım.
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda…
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan,
Yırtık ve perişan….
Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız!
Didem MADAK
Fotoğraf: Amasra / 2019
